Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Plantago bellardii & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Plantage(-de-Bellardi)

Plantago bellardii

Plantaginaceae

Nom en français : Plantain de Bellardi.

Descripcioun :
Aquéu plantage de l'an trachis dins li repiero seco sus siliço o argielo. Es uno planto de coustiero que s'aluencho raramen de la mar. Se recounèis subretout qu'èi pelu d'en pertout ; de péu pas trop noumbrous, mai long e que s'escarton bèn di cambo e di fueio. Poudèn apoundre que lis antèro an uno pouncho (fotò).

Usanço :
Emai aguèn ges d'entresigne segur, poudèn pensa que, coume tóuti li plantage, aquéu èi bessai vertuous. Emé si long péu dèu pas èstre bèn manjadis.

Port : Erbo
Taio : 3 à 12 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mars à jun

Liò : Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Plantago bellardii All., 1785

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Plantago bellardii & Taraxacum officinale

RR
R
ges
R
CC
ges
ges
ges

Coumpara Plantage(-de-Bellardi) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò